Uşaqlar üçün hekayə və nağıllar
Dənizkənarı parka Gəldi iki qurbağa. Boyları bapbalaca, Biri birindən qoca.
Yığışdı oyuncaqlar, Qəşəng süfrə açdılar, Məni də çağırdılar Oldum onlara qonaq. Gətirdilər, bal və yağ, Bişirdilər qayqanaq.
Qalın Cəngi meşəsində, Uca bir dağ zirvəsində, Bütün meşə heyvanları, Həşaratları, quşları, Zəhmət çəkib öz gücünə, Hərə ev qurub özünə, Yaşayırdı, sakit, rahat, Burda çox gözəldi həyat.
Bir gün balaca dovşan, Səhər durdu yuxudan, Çıxdı meşədə gəzsin, Səhər yeməyi yesin.
Vardı qoca bir nənə cuqqa geyib əyninə Özündən nağıl qoşar Gecə gendüz danışar Deməzdi yorulmuşam Qoşardı səhər axşam Hamıya danışardı
Sinfimizdə bir oğlan, Danışardı hey yalan, Yalandan and içərdi, “Allah haqqı” deyərdi.
Siçan çıxdı deşikdən, “Myau”, səs gəldi birdən! Pişik cumdu, deşiyə, Siçan qaçdı eşiyə...
Bizim bu tənbəl Aydan, Doymur heç vaxt yuxudan. Ata deyir "Qızım dur, Ana deyir, "Nazım, dur!" Aydan oyanıb, durmur Belə deyir yalandan Azca yatım, duraram!
Xoruzun ad gününə, Toyuq dedi: “Gəlsənə, Mən tort bişirim sənə, Şokoladlı kremli, Üstündə qozlu, cemli!
Deyirlər qədimdə bir padşah varmış, Varı-dövləti başından aşarmış, Yaşayarmış onun xəlqi firavan, Sevinc içərisində hər bir insan, Çalışardılar zəhmətlə gündüzlər, Rahat-rahat yatardılar gecələr.
Bu günə qədər Səmavi və ya İlahi kitablar mövcuddur ki, onlar da Allahın Peyğəmbərlər vasitəsilə insanlara göndərdiyi İlahi kitablardır. Həmin kitablarda Allahın insanlara göstərdiyi düzgün yollar və qadağalar yazılıb.
Mələk ikinci sinifdə oxuyurdu. Amma bu gün o məktəbə dərsə yox, Novruz şənliyinə gedəcəkdi. Məktəbdə Novruz şənliyi var idi. Özü də Mələk şənlikdə keçiriləcək «xonça» müsabiqəsində də iştirak edəcəkdi.
Povest Kahramanmaraş zəlzələsində (6 fevral 2023-cü il) faciə görmüş uşaqlara və bir də zəlzələ zamanı tikdiyi binaların heç biri dağılmamış tikinti mühəndisi Hasan Oktaya (ad şərtidir) həsr olunub.
Nə qədər iclas elədilər, nə qədər tədbir gördülər, 11 a sinfi isinmədi ki, isinmədi. Dərs vaxtı uşaqlar soyuqdan az qala donurdular.
Habil, Qabil və Gül üçüz idilər. Yəni, əkizlər kimi bir gündə doğulmuşdular. İkisi oğlan idi, biri qız. Üçü də bir-birlərinə oxşayırdı.